In een kerkdienst spreek ik vaak de volgende woorden: aan het begin van deze viering, als een moment van rust en bezinning in een soms toch wat bewogen en veeleisend bestaan, spreken wij uit wat ons bindt en boeit en op de been houdt. Wat ons drijft. En dat is ons geloof en vertrouwen, de hoop of misschien alleen maar het verlangen, dat: ‘Onze hulp is in de Naam van de Eeuwige, die hemel en aarde met elkaar verbindt, die op weg door de tijd, niet zonder ons mensen wil gaan’. Voor mij is dat een belangrijke betekenis van een kerkdienst. Je ontmoet elkaar, maar het is ook een moment van rust en bezinning. Een moment om op adem te komen en na te denken en te voelen waar het in ons leven echt op aankomt. Op zoek naar de bron van ons bestaan. Nu we al een tijd niet meer samenkomen in de kerk en het erop lijkt dat dat voorlopig ook nog niet weer kan, is de vraag aan ons: hoe komen we nu op adem? Wat geeft ons even rust, hoe kunnen we zelf momenten van bezinning creëren als dat niet meer zo vanzelfsprekend is en niet meer automatisch gaat in onze samenkomsten in de kerk. Lukt dat? Wat zijn jullie ervaringen hiermee? Hoe gaat dat dan? Moet je daar heel bewust tijd voor maken of gaat het soms ook vanzelf omdat de vele verplichtingen waarmee wij onze dagen gewoonlijk vullen noodgedwongen ook op een lager pitje staan? Voor mij goede vragen om even bij stil te staan en er bewust de tijd voor te nemen op dagen die zomaar in elkaar over lijken te vloeien zonder duidelijk zicht op de toekomst, zonder duidelijk doel waarnaartoe geleefd wordt. En op die momenten lees ik of luister ik naar muziek en kom ik mooie gedachten en gedichten tegen waar ik door word geraakt, waar ik mee verder kan. Een mooi gebed van Erik Jan Tillema verwoordt het zo:
Laat ons bidden, voor onszelf, voor de ander, voor de wereld en voor God. Want in stilte kunnen wij de woorden vinden, voor waardevolle zinnen, waarmee we ons verbonden en zinvol kunnen zijn: voor God, voor de wereld voor de ander en voor onszelf. Laat ons bidden. Laat ons bidden voor kracht, voor hoop, voor energie. Want in die stilte willen wij vinden de bron van ons bestaan, waar we ons aan binden. Het stelt ons open: voor energie, voor hoop, voor kracht. Laat ons bidden. Laat ons bidden voor een hemel hier op aarde, waar wij op hopen en naar smachten, verlost van kwade machten. En geef ons kracht om te werken, voor een hemel hier op aarde. Laten wij stil zijn. Amen
Hopelijk vindt u en vinden jullie ook zulke momenten van even op adem komen van even een moment van rust en bezinning in een hectische en vreemde tijd!
Ik wens u alle goeds!
ds. A.H. Frölich
Westerweg 48
1445 AD Purmerend
T: 06 24841692 E: ahfrolich@gmail.com