Geschiedenis

GESCHIEDENIS

Een korte geschiedenis
Bron: Jaap Groot
1960-1992 : Diaken
1992-2003: Koster
Archief Ds. Rehorst 1969-1975

In het jaar 1968 werd de huidige kerk op het Raadhuisplein in gebruik genomen. Een eeuw lang was er gekerkt in een bakstenen kerk die veel groter was, opgetrokken in neo-gothische stijl. De kerk had zijn dienst bewezen en moest vanwege de slechte bouwkundige staat afgebroken worden. Ook het Raadhuisplein was aan modernisering toe. Hoe moest dit nu gefinancierd worden? De kerkenraad besloot grond te verkopen aan de gemeente. Zo kwam er geld ter beschikking, de rest moest worden opgebracht door de kerk zelf. Dit geld (40.000 gulden) kwam binnen door het verkopen van bierglazen en luciferdoosjes met het gemeentewapen, een oliebollenactie, de verkoop van kerststukjes, het gemeenschapsgevoel toentertijd was groot! De grote beukenboom aan de Streekweg met daaraan een thermometer gaf gedurende 2 à 3 jaar de stand van het opgehaalde geldbedrag aan.
De kerkdiensten gedurende deze jaren vonden plaats in de oude consistorie aan de Streekweg. ‘Tante’ Nel Visser was de kosteres en heeft vele jaren haar functie met verve uitgeoefend.
geschiedenis oude kerkToen het bedrag rond was, werd in 1966 aan de Fa Desaunois, na aanbesteding, de opdracht gegeven de kerk te bouwen. Het ontwerp kwam van het architectenbureau Bekink en Bijleveld uit Groningen. De kerk werd op
1 april 1968 in gebruik genomen.
Uit de nalatenschap van de oude kerk is meegenomen de mooie koperen lezenaar waarop nog steeds de bijbel rust.
Het nieuwe orgel dat de bouwcommissie had besteld was helaas iets te hoog voor de kerk. Door het raam was de bovenkant van het orgel nog net te zien. Maar het is maar hoe je het bekijkt, want volgens het dagblad De Telegraaf was ´ het kerkje te klein voor het orgel´! Snel werd het orgel vervangen. Dit ‘electronische’ orgel werd in 2008 bij het 40-jarig bestaan van de kerk weer vervangen door een pijporgel.
Drie van de vier kleurige antependiakleden zijn gemaakt door mevrouw Brander Toereppel, mevrouw Bakker de Boer en mevrouw Langerijs-de Vries. Het vierde kleed werd geknoopt door zuster Angelina, een van de zusters Ursulinen. Wat een tour de force, 54.000 knopen per kleed! En wat een oeucumenische samenwerking!
De nieuwe kerk stond als trotse ark van Noach rondom in het water, helaas heeft dit niet lang geduurd, want de vijver eromheen vertoonde gebreken, er trad verzakking op en de vijver moest gedicht worden. Een mooie tuin kwam hiervoor in de plaats.
Aan de noordzijde van de kerk bevinden zich in het plaveisel nog een aantal grafstenen van de allereerste kerk. Het is niet bekend of de grafstenen uit de oude kerk verwijderd zijn en hier een nieuwe rustplaats hebben gekregen of dat ze nooit van hun plaats geweest zijn maar met het kleiner worden van de tweede en vooral de huidige kerk plotseling buiten de kerkmuren kwamen te liggen.

Nu, in 2011, wordt er weer gesproken over herinrichting van het Raadhuisplein. Wat de gevolgen zijn voor de omgeving van het kerkgebouw is nog niet bekend.

geschiedenis nieuwe kerk